Obraz przedstawia abstrakcyjną kompozycję złożoną z dwudziestościanów foremnych (ikosaedr). Dwudziestościanforemny jest tradycyjnie uważany za symbol wody w klasycznej geometrii platońskiej.
Kompozycja jest zdominowana przez stonowaną paletę kolorów, obejmującą odcienie szarości, błękitów i beży. Przestrzenne wrażenie wynika z układu geometrycznych form, które zdają się przypominać powierzchnie kryształów lub fasetowanych brył. Ostre krawędzie i wyraźne podziały tonalne podkreślają trójwymiarowość przedstawionych kształtów.
Elementy obrazu zdają się nakładać na siebie, co tworzy dynamiczny rytm i jednocześnie nawiązuje do płynności oraz zmienności wody, mimo że forma pozostaje sztywna i geometryczna.
